رابطه خود تنظیمی و سبک زندگی با نگرش خوردن در افراد چاق و عادی

هدف این پژوهش بررسی رابطه ی خود تنظیمی و ابعاد سبک زندگی با نگرش خوردن در زنان چاق و عادی شهر شیراز بود.برای این منظور جامعه ی آماری شامل کلیه ی زنان شهر شیراز بود که تعداد 202 نفر ازآنان (101 نفر با اضافه وزن و چاقی و101 نفر با وزن عادی) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شاخص توده ی بدنی (bmi) از تقسیم وزن به کیلوگرم به مجذور قد برحسب متر محاسبه گردید. که قد افراد با استفاده ازمتر پارچه ای و وزن با ترازوهای استاندارد شده اندازه گرفته شد.اطلاعات تن سنجی بر اساس شاخص توده ی بدنی (bmi) و با نظر کارشناس تغذیه محاسبه گردید.اطلاعات با استفاده از پرسشنامه های نگرش خوردن، خود تنظیمی و سبک زندگی جمع آوری گردید، داده ها بر حسب ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی وتحلیل واریانس یک طرفه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج یافته ها نشان داد: بین نگرش خوردن و ابعاد سبک زندگی رابطه ی منفی معنی دار وجود دارد، بین نگرش خوردن وخود تنظیمی رابطه ی منفی معنی دار وجود دارد. بین خود تنظیمی وابعاد سبک زندگی رابطه ی مثبت معنی دار وجود دارد و نیز بین نگرش خوردن، خود تنظیمی و ابعاد سبک زندگی در زنان چاق و عادی تفاوت معنی دار وجود دارد. این یافته ها همچنین نشان داد: بین نگرش خوردن، خود تنظیمی و ابعاد سبک زندگی در زنان با تحصیلات مختلف تفاوت معنی دار وجود دارد. واژگان کلیدی: نگرش خوردن، خود تنظیمی، سبک زندگی، چاقی